Cmentarz Żydowski Weissensee

Niedziela, 30 czerwca 2013 · dodano: 02.08.2013 | Komentarze 14

Cmentarz żydowski Weissensee to drugi pod względem wielkości cmentarz żydowski w Europie. Większy jest tylko w Łodzi. Jest w soboty zamknięty. Wybrałem się więc tym razem na wycieczkę w niedzielę.
Ten automat wyda nam dętkę, trzeba wrzucić 6 euro, wybrać rozmiary i po chwili dętka nasza. To informacja, gdyby komuś w Oranienburgu nagle było to potrzebne.

Oranienburg - Automat do wydawania dętek © benasek

W mieście udaje mi się sfotografować parkę szczygłów. To ich premiera na moim blogu. Najprawdopodobniej samiczka nie chciała być sfotografowana, za to samiec się ładnie zaprezentował.


Podoba mi się ten dom


Jadę wzdłuż kanału, obok mostu.



Tu oto wzgórze z poprzedniego wpisu.


Tym razem czasu mam sporo, więc wchodzę na nią, rower zostawiam na dole, przywiązany do słupa. Te wzgórze jest również widoczne z obwodnicy Berlina tzw. Ringu.

Tak wygląda widok z góry.



Żyje tu całkiem spora liczba jaskółek brzegówek, które w norkach mają swoje gniazda.



Żegnam górę, jadę dalej.


Ta budowla czeka jeszcze na moją wizytę. Nawet nie wiem dokładnie co to jest.



Tak niewiele trzeba by szara budka transformatorowa stała się dziełem sztuki.


Po kilku godzinach jestem u bram cmentarza. Tym razem jest otwarty.


Mężczyźni dostają żydowskie nakrycie głowy czyli jarmułkę, więc także i ja założyłem taką czapkę na głowę. Po prostu tradycja żydowska nakazuje, by mężczyźni odwiedzający cmentarz mieli jakiekolwiek nakrycie głowy. Skoro nie miałem żadnego, dostałem jarmułkę. Oprócz tego plan do ręki i można do godz. 17 spacerować po cmentarzu. W przeciwieństwie do na przykład żydowskiego cmentarza w Pradze, gdzie zwiedzanie kosztuje i to wcale niemało, tu jest to za darmo. Po chwili zdaję sobie sprawę, że znajduję się w naprawdę niezwykłym miejscu i opis jest chyba zbędny, gdyż zdjęcia pokażą to lepiej. Jak dla mnie, te miejsce jest jednym z najciekawszych punktów Berlina. Czasem wydawało mi się, że znalazłem się w dżungli, gdzie wśród bujnej roślinności zastałem ruiny jakiegoś wielkiego i tajemniczego miasta.



































































































Powoli dochodziła 17, więc cmentarz zamykano. Myślałem o pochowanych tu ludziach, spotkanych pięknych budowlach - pomnikach i Światłości jaka nas wszystkich po tej drugiej stronie życia czeka.

Ładna piosenka, najpiękniej brzmi od 1:50 przez 11 sekund...