Checkpoint Charlie nocą

Czwartek, 26 stycznia 2012 · dodano: 03.02.2012 | Komentarze 10

Dwa dni temu zrobiłem nocną rundkę po mieście, dojechałem do południowego końca Friedrichstraße. Widziałem wtedy parę fajnych rzeczy i postanowiłem podobną trasą przejechać się jeszcze raz. Tak więc będą znów zdjęcia bez słońca, z niewielką ilością światła a i chmur nie da się na nich dojrzeć. Po prostu ostatnio mogę sobie tylko pozwolić na pedałowanie nocą.
Zaczynam jazdę w okolicach Alexanderplatz:

Berlin Alexanderplatz © benasek

Gdy coś ma więcej kolorów niż zwykły sygnalizator uliczny, odruchowo zatrzymuję się i robię zdjęcia...

Jakiś tam hotel w Berlinie przy Unter den Linden © benasek

Przy Friedrichstraße skręcam w prawo i dalej jadę tą właśnie znaną chyba wszystkim Berlińczykom ulicą. Jest kolorowa, rozświetlona, tętni życiem:

Budynek przy Friedrichstraße i Taubenstraße © benasek

Wprawdzie mini kojarzy mi się z czymś innym, ale niech tam, zrobię temu mini darmową reklamę.

Mini wisi sobie na ścianie © benasek

Może to i dziwne, ale dojeżdżam do miejsca, gdzie dopiero dwa dni temu dotarłem po raz pierwszy. Zawsze chciałem je odwiedzić i stało się, jestem na Checkpoint Charlie. Szkoda tylko, że jest już ciemno i do tego paskudnie zimno... Tak zimno, że na samą już myśl odechciewa mi się więcej pisać...

Berlin Check Point Charlie © benasek

To chyba najbardziej znane przejście graniczne w czasie zimnej wojny pomiędzy Berlinem Wschodnim i Zachodnim. To tu często po obu stronach granicy stały czołgi, amerykańskie i radzieckie. Dziś można tu dostać okolicznościowy stempel, zrobić sobie pamiątkowe zdjęcie i zajrzeć do pobliskiego muzeum.


Z pewnością wlecę tu jeszcze nie raz, tak w dzień jak i w nocy.

Berlin Checkpoint Charlie © benasek

Ten portret przedstawia Alexa - kolegę mojego kumpla Antona z Krasnojarska. Chciałem sie z tym jego kolesiem spotkać, ale Anton na to: - Krzysiek, Alex mieszka gdzieś między Krasnojarskiem a Moskwą, chce ci się? No tego to nie wiedziałem.
- Anton, jak przyjadę do Ciebie, zaproś go ok?
- Jasne, czemu nie...
(Tak na marginesie, Anton, to poznany były żołnierz stacjonujący w ostatnim roku w Berlinie przed podziękowaniem im za wieloletnią współpracę)

Tym samym jest nikła nadzieja, że kiedys na BS ujrzymy wywiad z soldatem z portretu... I przy okazji jakieś fotki znad Jeniseju się machnie.

Berlin Checkpoint Charlie © benasek

Jadę dalej, po lewej stronie wspomniane muzeum. Muszę się tu kiedys pojawić, wiem, że jest tu także wiele polsklich akcentów:

Berlin Muzeum przy Checkpoin Charlie © benasek

Dojeżdżam do samego końca Friedrichstraße, wiezdżam na niewielki plac, kiedyś za dnia przyjadę tu jeszcze raz, w nocy fotki prezentują się mało ciekawie. Potem zaglądam jeszcze dalej, robię zdjęcie dworcu S Bahn Hallesches Tor:

Berlin Dworzec S Bahn Hallesches Tor © benasek

Potem niestety wracam. Co będę pisał, w styczniu zazwyczaj zimno jest... Tak jest i tym razem.

Pytanie, dlaczego zamykają tą ulicę? Jeszcze parę minut temu była otwarta?

Berlin Friedrichstraße © benasek

Ja z rowerem oczywiście, się przecisnę, ale pytanie nadal jest otwarte.
Dopiero po chwili dowiaduję się, czemu tak jest. Po prostu kręcą coś! Co?
Kanał ARD zaczyna tu robić jakiś kolejny film. Zatrzymuje się, licząc na to, że uda mi się zobaczyć więcej. To przy tej kamienicy ma sie rozegrać jedna z kluczowych scen filmu o którym jeszcze nie mam pojęcia:

Berlin kamienica przy Friedrichstrasse © benasek

Za chwilę z tych drzwi wyskoczy młoda kobieta, podbiegnie do innej by coś jej ważnego przekazać. Obserwuję scenę powtarzaną kilka razy.

Berlin kamienica przy Friedrichstrasse © benasek

Nie wiem tak naprawdę co się dzieje, co kręcą i w ogóle... Tak naprawdę jestem tu przecież niepotrzebny. Robię więc zdjęcie całej ekipie, po chwili ktoś do mnie podchodzi i pyta się, czy jestem z ekipy filmowej. Odpowiadam, że nie, że jestem z ekipy BS. Osoba więc grzecznie mnie informuje, że nie należy tu robić zdjęć. Nie należy, nie znaczy, że jest to zabronione. Robię więc na do widzenia zdjęcie całemu zespołowi i zmykam. Czyż nie jest to dziwne, oni filmują kogoś a ja ich. Ciekawe, kto mnie filmuje...

Berlin Ekipa ARD robi film © benasek

Jest już późno, organizm się zaczyna domagać jakiegoś pożywienia. Wracam więc, po drodze pstrykam jeszcze to i owo:

Berlin © benasek

Potem mijając oświetlone uliczki wracam do domu...

Berlin noc - jedna z ulic Mitte © benasek

Ampelmann

Wtorek, 24 stycznia 2012 · dodano: 27.01.2012 | Komentarze 14

Światła, światła, światła... tyle swiateł... Ich ilość musi zrobić na każdym wrażenie, kto się rozejrzy wieczorem po współczesnym mieście. Na mnie przynajmniej takie miasto jak Berlin robi duże wrażenie nocą. Do niedawna mieszkałem w małej zagubionej mieścinie gdzieś w środku Jutlandii...
Po 19 mozna było tam najczęściej zobaczyć tylko tych, co wyprowadzają pieski na spacer... Zresztą to też nie było złe.

Tu ruch, kolory, życie całą noc... Nie przeszkadza mi on, ani światła, ani kolory...

Wieczór, Zostawiam cztery kąty, można nareszcie wsiąść na rower i pojeździć po okolicy. Zaczynam od Hackeschen Höfe, niedaleko którego spędzam ostatnio całe dnie.

Hackescher Höfe nocą © benasek

Czekam na zmianę świateł:

Ampelmann przy Rosenthaler Straße © benasek

potem obok dworca S Bahnu Hackescher Markt:

Dworzec S Bahn Hackescher Markt nocą © benasek

Dworzec został wybudowany w latach 1878 – 1882. Jest najstarszym i chyba najładniejszym berlińskim dworcem:

Dworzec Hackescher Markt © benasek

Czy ktoś zwrócił uwagę na to, że berlińskie sygnalizatory uliczne są bardzo charakterystyczne?

Berlin sygnalizator uliczny z Ampelmannem © benasek

Mają najczęściej sylwetkę człowieczka która albo stoi z rozłożonymi rękoma i świeci na czerwono albo wesoło kroczącego zielonego ludzika. Nazywa się Ampelmann i został stworzony przez niemieckiego psychologa Karla Peglau. Doszedł on na podstawie badań do wniosku, że ludzie szybciej na niego reagują, niż na zwykłe światła na skrzyżowaniach. Jest obecnie jednym z symboli Berlina, chociaż takie światła można zobaczyć i w innych rejonach byłego DDR.

Być może nie zwróciłbym większej uwagi na te sygnalizatory, ale przejeżdżałem kilka razy koło restauracji o tej samej nazwie:

Berlin restauracja Ampelmann © benasek

gdzie były wystawione na pokaz różne światła z całego świata:

Sylwetki ludzików z sygnalizatorów ulicznych © benasek

Wstawiam więc rower:

Stojak do rowerów z Ampelmannem © benasek

i oglądam jak to wygląda w innych krajach. Jestem trochę zdziwiony, że taka sprawa jak sygnalizator uliczny może w różnych krajach przybierać tak różne formy. Muszę tu kiedyś przyjechać z kamerą i to nagrać, zdjęcia nie oddają dynamiki świateł, które migają, zmieniają się i każą czekać albo iść...

Światła uliczne przy restauracji Ampelmann © benasek

Holandia:

Światła uliczne w Holandii © benasek

USA

USA sygnalizator uliczny stop © benasek

USA sygnalizator uliczny droga wolna © benasek

Włochy

Włochy sygnalizator uliczny © benasek

Austria:

Austria sygnalizator uliczny "stop" © benasek

Austria sygnalizator uliczny "droga wolna" © benasek

Hiszpania

Hiszpania sygnalizator uliczny "stop" © benasek

Hiszpania sygnalizator uliczny "droga wolna" © benasek

Dania:

Dania sygnalizator swietlny "stop" © benasek

Dania sygnalizator świetlny "droga wolna" © benasek

Chiny:

Chiny sygnalizator swietlny © benasek

Mongolia:

Mongolia sygnalizator uliczny "stop" © benasek

Mongolia sygnalizator uliczny © benasek

Mongolia sygnalizator uliczny "stop" © benasek

Mongolia sygnalizator uliczny © benasek

Ten ostatni spodobał mi sie chyba najbardziej... jakby chciał przekazać” Jestem wolny, frunę do Ciebie!
Sygnalizatorów znajduje się więcej, jest reprezentant Japonii, Szwajcarii, Francji i innych części świata. Oglądam wszystkie, robię zdjęcia i jadę dalej, do centrum. Tam także można spotkać Ampelmanna, nie tylko na ulicy, są z nim całe sklepy, właściwie tylko z nim:.

Berlin Ampelmann sklep © benasek

Berlin sklep Ampelmann © benasek

Berlin sklep Ampelmann © benasek

Z centrum ruszyłem na Friedrichstrasse aż do jej samego południowego końca.

W drodze powrotnej spoglądam na Fryderka II zwanego Wielkim. Dziś, właśnie obchodzi dokładnie 300 rocznicę urodzin.

Berlin pomnik Fryderyka II © benasek

W niemieckim radiu cały dzień o nim słychać, prawie same superlatywy, dał początek wolności prasy, wprowadził reformy, zniósł tortury i pewnie i ja bym mu przyklasnął, gdyby nie fakt, że przyczynił się znacznie do rozbiorów Polski, oraz fałszował naszą monetę tak, że August III Sas nie mógł sobie z tym poradzić... O dziwo, o rozbiorach, fakcie, rzucającym cień na politykę pruskiego władcy niemieckie radio także informowało... Ech Fryderyku, a gdyby nie te rozbiory to może i bym Cie polubił...
Wracam do domu... Myślałem o tym Fryderyku i o tym, że Niemcy nawet na zwykłych sygnalizatorach świetlnych potrafią kasę robić...

Tu historia człowieczka ze świateł po niemiecku:
""

Z Gesundbrunnen do centrum Berlina czyli mur berliński cz 4.

Czwartek, 19 stycznia 2012 · dodano: 21.01.2012 | Komentarze 11

Gdy wyjeżdzałem z domu, nie padało. W ogóle nawet przez myśl mi nie przeszło, że będzie padać... Jakże to było naiwne myślenie. To tak, jakby w styczniu spodziewać sie upałów...
W Berlinie, na stacji Gesundbrunnen sytuacja się zmieniła, na ziemi zaczęły pojawiać się kałuże a ja stałem z rowerem jak sierota i zastanawiałem się, wsiąść na niego, zrobić choć parę kilometrów i zmoknąć, czy zabrać go do metra i dać sobie spokój z dzisiejszą przejażdżką. Kusiła możliwość ponownego spotkania z historią. Trzeba tylko się wybrać przez Bernauer Strasse. Miałem trochę czasu i rower okazał sie znów silniejszy.
Spojrzałem na moście na tory. To tu, w okolicy stacji S-Bahn Bornholmer Strasse ponad 20 lat temu po raz pierwszy mur berliński został otwarty.

Berlin Gesundbrunnen © benasek

Wspomniana stacja S Bahn:

Stacja S Bahn Berlin Bornholmer Strasse © benasek

oraz historyczny już most:

Most drogowy Berlin Bornholmer Strasse © benasek

Z Gesundbrunnen jadę na Bernauer Strasse gdzie zostały fragmenty muru... Deszcz wprawdzie niezbyt intensywny, ale niestety pada...
Jedna z jego części przebiega obok Bernauer Strasse. Obecnie tak to wygląda:

Mur berliński przy Bernauer Strasse © benasek

Mur berliński przy Bernauer Strasse © benasek

W czasie podziału miasta stacja Bernauer Strasse była stacją widmem. Pociągi metra z pasazerami przejeżdżały z jednego miejsca Berlina Zachodniego na drugie pod terytorium Berlina Wschodniego bez zatrzymywania się.

Stacja U-8 Bernauer Strasse © benasek

Przy tej ulicy znajduje się największe w Berlinie miejsce upamiętniające czasy podziału miasta i jego ofiar. Niektórym, jak Conradowi Schumannowi 15 sierpnia 1961 roku udało się przebiec na Zachód.

Obraz na fasadzie kamienicy, to słynne zdjecie jakie wykonał uciekającemu żołnierzowi Peter Leibing Pare dni potem znane juz było całemu światu...
Tak to wyglądało:

Conrad Schumann ucieka z Berlina Wschodniego do Zachodniego © benasek

Uciekano w najróżniejszy sposób, tu widać przebieg podkopu, przez który ludzie przedostawali się na wolność...

Przebieg podkopu pod murem berlińskim © benasek

Tu zaś przedstawiono przebieg podkopu którym przechodzili agenci STASI na Zachód

Przebieg podkopu STASI pod murem berlińskim © benasek

Wielu osobom niestety nie udało się i zostali podczas ucieczki zamordowani przez słuzby graniczne DDR

Portrety osób zamordowanych przez służby graniczne DDR przy próbie ucieczki z Berlina Wschodniego © benasek

W większości to byli młodzi ludzie, zresztą jakie to miało znaczenie?

Portrety zamordowanych osób przez służby graniczne DDR podczas ucieczki © benasek

Leje coraz bardziej i zaczynam żałować, że wybrałem sie właśnie dzisiaj. Nie dość że miejsce niezbyt wesołe, to jeszcze ten deszcz... Moknę ja, moknie rower, aparat...Czekałem przez chwilę z nadzieją, że krajobraz ożywi jakiś czerwony parasol, a tu jak na złość same ciemne a na koniec czarny!

W oczekiwaniu na czerwony parasol... © benasek

Trochę zły jestem, bo nie wyszło dziś tak jak chciałem, ale z drugiej strony czy można się złościć na pogodę? Raczej powinno się być przygotowanym na każde warunki. Wracam, chmur tyle, że nawet wieży telewizyjnej całej nie widać:

Kierunek Weinmeisterstrasse © benasek

Dziś po Berlinie Zachodnim zostały co najwyzej wspomnienia i galerie:

west berlin gallery © benasek

Po Wschodnim pieczątki w paszporcie:

Pamiątki po DDR © benasek

Kawał historii. Gdyby ktoś chciał się więcej dowiedzieć, jak to w 1989 roku wyglądało, moze obejrzeć:

Reichstag

Sobota, 14 stycznia 2012 · dodano: 14.01.2012 | Komentarze 23

Na dzisiejszą wycieczkę po raz pierwszy w życiu ubrałem 3 (słownie trzy) pary ciepłych skarpet. Nie, żebym tam od razu miał jakieś problemy z krążeniem, ale za ciepło to tego 14 stycznia nie było... Po drodze do Berlina nic ciekawego sie nie działo, dopiero na Frohnau zsiadłem na chwile, by zrobić zdjęcie stacji w tej dzielnicy:

Berlin Frohnau stacja S1 © benasek

Nieco dalej znów się zatrzymałem. Domek... pewnie jakiejś niemieckiej babci Jagi...

Berlin Frohnau domek © benasek

Potem w takich okolicznościach berlińskiej przyrody pogoniłem do centrum:

Berlin Frohnau droga © benasek

Berlin Frohnau i tutejsze przyrodnicze klimaty © benasek

Ostatnio zaciekawiły mnie domki na drzewach, zadnemu nie przepuszczę i sfotografuje:

Berlin Frohnau domek na drzewie © benasek

... a że pojawił się następny, to znów schodzę z rowerku i wyciągam aparat:

Berlin Frohnau domek na drzewie © benasek

Tym sposobem dotarłem do dzielnicy Pankow

Berlin Pankow © benasek

S Bahn na górze, po lewo auta, po prawo piesi a środeczkiem... ROWERY!

Berlin Pankow © benasek

To już właściwie centrum, to tu jestem codziennie:

Berlin - okolice Weinmeisterstrasse © benasek

Tu na komunie cały czas sie zarabia © benasek

Kogo my tu mamy? Ten po prawo to nasz stary znajomy z poprzedniego wpisu! Dziś ma kolegę. Nie lubię się powtarzać, ale tym trazem zrobie wyjatek i znów zapytam: Kolega po lewo jest sztuczny czy prawdziwy? Obiecuje nagrodę, odbiór w Berlinie – kufel piwka Berliner Pilsener...

I znów pytanie, prawdziwi czy sztuczni? © benasek

Jednym z celów dzisiejszego wyjazdu jest Reichstag – budynek, w którym mieści się niemiecki parlament czyli Bundestag. Trochę się dziś na tym zimnie naczekałem, by się załapać na właściwe „światło”

Berlin - Reichstag © benasek

Mało kto wie, że Reichstag został wybudowany na działce, na której stał pałac hrabiego Anatazego Raczyńskiego z Poznania. Dopiero, gdy hrabia zmarł, udało się w 1881 roku wypertraktować z jego synem Karolem sprzedaż działki i zaczęto budowę tej znanej chyba na całym świecie budowli.
By się tam dostać, trzeba wcześniej zarezerwować sobie wizytę. Każdy może tu wejść, trzeba jednak przejść drobiazgową kontrolę przypominającą tą na lotnisku. Fasada budynku pozostała jak sprzed lat, wewnątrz wszystko zmodernizowano. Oto fotki zrobione wcześniej. Tak wygląda kaplica:

Reichstag kaplica © benasek

Reichstag - kaplica © benasek

a tak pozostałe kąty:

Reichstag - zabytkowe krzesła Bundestagu © benasek

Reichstag - ruchome chodniki © benasek

Reichstag - monitory © benasek

Każdy parlamentarzysta ma tu swoją szufladkę

Reichstag - nazwiska parlamentarzystów © benasek

a tych szufladek sie trochę nazbierało przez te lata...

Reichstag - korytarz z nazwiskami parlamentarzystów © benasek

A tak wygląda miejsce, gdzie sie ci parlamentarzyści niemieccy spotykają:

Reichstag - sala obrad © benasek

W pewnych miejscach zauważyłem jakieś stare mury na których było napisane po rosyjsku. Okazało się, że są to stare graffiti z roku 1945, kiedy został zdobyty Berlin przez polską i radziecką armię:

reichstag zabytkowe mury © benasek

Reichstag radzieckie graffiti na murze © benasek

Pewnie bym większej uwagi na jakieś rosyjskie bazgroły nie zwrócił uwagi, ale zauważyłem, że ktoś napisał „познанские связисты ”

Reichstag rosyjskie napisy na murze z 1945 r. © benasek

Zaciekawiło mnie, co to znaczy, dlaczego poznańskie, dlaczego связисты (po polsku telegrafisci, radiotelegrafiści) i dlaczego po rosyjsku?
Po przeszukaniu sieci wzdłuż i wszerz dowiedziałem się, że była pewna brygada (Samodzielna Brygada Moździeży w Drawnie) w której byli m.in. Radiotelegrafiści z Poznania, a których dowódcami byli radzieccy oficerowie. Ta brygada brała także udział w zdobywaniu Berlina w 1945. To tak w ogromnym skrócie, bo to blog rowerowy a nie historyczny. Więcej tutaj, jeśli się pomyliłem, proszę mnie poprawić.

Reichstag napis poznanskie sviazisty © benasek

Oglądam kopułę Reichstagu (jest ona tak skonstruowana, by znaczna część światła naturalnego oświetlała salę parlamentu)
Teraz parę słów jak się do Reichstagu dostać. Trzeba wejść tu, wypełnić formularz, gdzie należy m.in podać swój e-mail. Następnie na ten e-mail otrzymuje sie link, na którym dokańczamy rezerwację. Zwiedzanie jest bezpłatne. To tak w skrócie. W razie czego proszę pytać.

Reichstag kopuła © benasek

po czym kieruję sie na Potsdamer Platz

Berlin Potsdamer Platz © benasek

gdzie w trzech mongolskich jurtach można posłuchać, co mają dziś do powiedzenia debiutanci niemieckiej prozy.

Berlin - mongolska jurta w sony center © benasek

Berlin mongolska jurta © benasek

Czas wracać, choć Rupert s Kitchen Orchestra namawia bym tu jeszcze został... Słucham, patrzę i podziwiam:

Berlin Potsdamer Platz © benasek

Berlin Potsdamer Platz © benasek

Gdyby nie zimno i wiatr, byłoby dziś idealnie

Sezon 2012 rozpoczęty

Niedziela, 8 stycznia 2012 · dodano: 08.01.2012 | Komentarze 19

Tymczasem gdzieś w Niemczech leżą filmy z naszymi niezwyciężonymi bohaterami, którzy na Bramie Brandenburskiej zawiesili kiedyś polską flagę: Vier Panzersoldaten und ein Hund czyli Czterech Pancerni i Pies. Film ten można kupić w różnych wersjach...

Czterej Pancerni i Pies po niemiecku © benasek

Zresztą polskich akcentów jest w Niemczech więcej, niż się wydaje, kiedyś o tym napiszę.
W Hohen Neuendorf znów graffiti, tym razem na jednym z domów ktoś namalował scenkę z bajki o czterech muzykantach z Bremy. Zna ktoś tą bajkę?

Scenka z bajki o czterech muzykantach z Bremy na jednym z domów w Hohen Neuendorf © benasek

Pojechałem do Berlina, mimo, że pogoda nie zachęcała do jakichkolwiek wypraw... No, ale czego sie można spodziewać w styczniu?
Tym autem jeździ prawdopodobnie Lord Viaderko. Nawet gdyby nim nie był, to tak w myślach nazwałem właściciela tego oto pojazdu:

Lord Viaderko zaparkował właśnie © benasek

Czy widział ktoś zające w Berlinie? Jest ich trochę, wystarczy sie tylko uważniej przyjrzeć:

zając na ulicy Berlina © benasek

Zając na ulicy Berlina © benasek

Roxy Bar zaprasza, akurat dzis był zamknięty... Na cztery spusty:

Cafe Roxy zaprasza © benasek

W centrum katedra jak zwykle majestatycznie pozuje do fotografii:

Katedra berlinska © benasek

a i takich riksz jeździ tu bez liku...

Czy to jeszcze rower? © benasek

Czy ten żołnierz to prawdziwy czy sztuczny? Ciekawe kto zgadnie...

Prawdziwy, czy sztuczny, też miałem dylemat © benasek

Amerykanin i Rosjanin przed Bramą Brandenburską © benasek

Niedaleko Bramy Brandenburskiej wybudowano w latach 2003 – 2005 pomnik. Składa sie z 2711 betonowych bloków, (tyle, ile stron liczy Talmud), upamiętnia miliony pomordowanych Żydów podczas II wojny światowej. Zastanawiałem sie, dlaczego na tych blokach nie ma graffiti, tak często wystepującego w Niemczech. Dowiedziałem się, że powierzchnia bloków ma specjalna powłoke, do której graffiti się nie przyjmuje.

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydów © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydow © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydów © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydow © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydow © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydów © benasek

Berlin Pomnik ku czci pomordowanych Zydów © benasek

Wracałem z różnymi myślami... Gdzie są teraz te miliony pomordowanych Polaków, Żydów, Rosjan, Niemców? Komu te śmierci były potrzebne? Wprawdzie mam jakieś mgliste hipotezy na ten temat, ale prawdy podczas tego życia na Ziemi chyba nie dowiemy sie nigdy...

Ooo, słoń, czerwony! Z trąbą do dołu! Jeśli słoń ma przynosić szczęście, to właśnie taki z trąbą do dołu (bo takich jest zdecydowanie mniej) Jak jest naprawdę pies wie (albo kot)

Słoń z trąbą do dołu © benasek

Tego szczęścia życzę wszystkim w tym Nowym Roku 2012...